Op 5 februari kregen allebei de honden problemen met het hartritme (aritmie), waarbij ze een raar naar lucht “snakkend” geluid maakten. Achteraf hadden ze deze symptomen al eerder gehad, toen we hen in april 2015 ook al eenmaal Bravecto hadden gegeven.
Bij aankomst in Spanje ging het met de gezondheid van Rico plotseling hard achteruit. Hij kon nauwelijks meer tien meter lopen, heftige hartkloppingen, liet zijn kop hangen, stond met doorgezakte rug en kwijlde behoorlijk, hijgend, het speeksel droop uit zijn bek. Ook raakte hij een aantal keren daarbij onwel. De volgende dagen hebben we hem dan ook zoveel mogelijk ontzien, en alleen de noodzakelijke korte wandelingen gemaakt. Het leek op die manier wel weer redelijk te gaan. Gelukkig at hij nog wel.

Op 16 februari ging het met zijn gezondheid toch weer wat slechter, zodat we besloten zo snel mogelijk terug naar Nederland te reizen. Bij aankomst in Nederland dezelfde dag nog de dierenarts bezocht. Net als wij dacht ook hij aan de mogelijkheid van hartfalen, en stelde voor om een röntgenfoto te maken. Tot zijn grote verbazing was er aan zijn hart geen enkele afwijking te zien, en ook de longen waren prima. We kregen hoop dat er dus toch niets ernstigs aan de hand was.

Vanwege deze onverwachte uitkomst van het onderzoek spraken wij ons vermoeden uit dat er mogelijk een verband zou kunnen zijn met het middel “Bravecto” (ook vanwege de bijwerkingen die we in 2015 al gezien hadden). De dierenarts achtte dat niet waarschijnlijk, en verwoordde dat later met te zeggen: “Bravecto staat onderaan mijn lijstje”. Ik vraag me nu nog steeds af waarop hij die conclusie eigenlijk baseerde. Verder vroegen we aan hem nog of hij wist dat dit middel een zgn. “GABA-antagonist” is. De dierenarts ontkende meteen dat dit het geval was. Bij controle bleek dit echter wel degelijk het geval.

Ik drong er bij de dierenarts op aan om melding te doen aan de fabrikant (MSD/MERCK) van (mogelijke) bijwerkingen van het middel. Inmiddels ging de gezondheidstoestand van Rico snel verder achteruit, en kreeg hij hoge koorts van boven de 40 graden. Hij had een hele snelle, maar opvallend oppervlakkige ademhaling (zijn buikspieren deden vreemd genoeg niet mee bij het ademhalen).

De fabrikant bood aan om Rico op hun kosten te laten onderzoeken bij een gespecialiseerde kliniek (waar zij overigens “meer connecties” mee hebben). Zijn toestand was toen al zo verslechterd, dat hij de reis van Assen naar Utrecht en weer terug misschien al niet zou hebben overleefd. Om die reden zagen we daar vanaf.

In de periode van 18 t/m 24 februari heeft hij nog steeds dezelfde zeer snelle ademhaling, en koorts. (met name ’s nachts boven de 40, overdag ongeveer 39,5 graden). Hij eet inmiddels nog maar zeer moeizaam kleine beetjes, en verliest veel gewicht.
Van 25 t/m 28 februari is de ademhaling rustiger geworden, en langzaam maar zeker komt de buikademhaling er weer bij. De koorts is verdwenen.

We krijgen een klein sprankje hoop, maar aan de andere kant gaat het lopen (opvallend waggelend als gevolg van coördinatieproblemen) zeer moeizaam, het kost veel moeite om verder te lopen. Na een aantal meter stopt hij, alsof de batterijen op zijn. Door veel stimuleren lukte het eerst nog wel om wat verder te lopen, maar dat werd snel minder. Vooral ’s avonds gaat het lopen moeilijk (wil dan eigenlijk al niet meer graag naar buiten), het zicht lijkt verslechterd. Eten wil hij helemaal niet meer, valt verder af en verzwakt.

29 februari, 1 en 2 maart 2016 - “Rico” heeft geen kracht meer om lang te blijven staan, wil niet meer naar buiten. Hij overlijdt op 2 maart 2016, een maand na Bravecto......

Een zo levendige hond, vol energie, die zo snel verandert in een doodzieke hond en in zo korte tijd komt te overlijden, daar klopt iets niet. Van het inmiddels omstreden teken/vlooienmiddel Bravecto zijn al heel veel bijwerkingen gemeld inclusief honden die na toediening zijn overleden.
LEES DE MEEST RECENTE AANTALLEN VAN GEMELDE BIJWERKINGEN EN OVERLEDEN DIEREN HIER: www.bravectofeiten.nl 
Volgens de Food and Drug Administration (USA) wordt naar schatting slechts 1 % van de bijwerkingen bij dieren daadwerkelijk gemeld bij de autoriteiten. De officiële cijfers zijn dus waarschijnlijk slechts de top van de ijsberg…

Bravecto bevat het actieve middel “fluralaner”. Zoals ik later hoorde, is dit een giftig insecticide dat inwerkt op het centrale zenuwstelsel bij teken en vlooien (maar ook bij zoogdieren). Bij de verkoop van dit middel door de dierenarts wordt dit er vrijwel nooit bij verteld. Veilig is dit middel allerminst. Een insecticide hoort niet thuis in het lichaam van je hond!

Lees hier het wetenschappelijke rapport van biologe Frauke Garbers over Bravecto en Fluralaner